දිනය 2013 නොවෙම්බර් මස 09
වෙනිදායි . ගණනින් දස දෙනෙකු වූ අප සැරසෙන්නේ තවත් පා ගමනක් නොහොත් කඳුතරනයකටයි.
උදෑසන 6ට මහරගමින් බලංගොඩ බලා දිවෙන බසය අපගේ ගමනේ ආරම්භය සනිටුහන් කලේය. මෙවර
චාරිකාව තරමක් සුවිශේෂී එකකි. ඒ හෝමාගම බාලදක්ෂ දිසාවේ පළමු වන මානවක සමූහයේ
කුළුදුල් චාරිකාව වන නිසයි. නමුත් අප පිරිසෙන් දෙදෙනකු පමණකි මෙවන් චාරිකා සදහා
නවකයන් වන්නේ.
සංවිධානය මානවක සමූහය මගින් නිසාදෝ පළමු
බිස්කට් පැකට්ටුවේ අවසානය මීපේ නගරය ආසන්නයේදී සනිටුහන් කරන්නට අප සමත්වූයේය.
පෙරවරු 10ට පමණ බලංගොඩ නගරයෙන් බසින විටදී ග්‍රෑම් 500යක පමණ චොකලට් බිස්කට් , වඩේ 20
කට ආසන්න ප්‍රමාණයක්, බටර් තවරන ලද පාන්, මුරුක්කු කිලෝවකට ආසන්න ප්‍රමාණයක්, අඹ
යුෂ බෝතලයක් වැනි ආහාර අපගේ ගබඩාවෙන් ඉවත් කරන්නට අප සමත්ව සිටියෙමු. බලංගොඩ නගරයෙන් මාරතැන්න ගම්මානය බලා යන බසයකට
ගොඩවු අපි පැයක පමණ ගමනකින් පසු මාර තැන්න ගම්මානයෙන් බැස ගත්තෙමු. බසයේ ගමනාන්තය එය වූ අතර අප පිරිසට අමතරව ඒ වන වට එහි සිටියේ එක් කුඩා ගෑනු ළමයෙක් පමණකි. ගම්
වැසියන් කිහිපදෙනෙකුගෙන් විමසා නිවැරදි මාර්ගය සොයා ගත් අපගේ දැඩි අවදානය යොමු
වූයේ ඔවුන් නොයන්නයයි තරයේ අවවාද කල කන්දක් වෙතය. දෙතනගල යනු මුදුන් දෙකකින්
යුත් කාන්තාවතගේ පිරිපුන් පියොවුරු යුවළ
සිහිපත් කරවන සුන්දර කඳු වැටියකි.
අපට නොයන ලෙස අවවාද කල කල කන්ද පිහිටා තිබුනේ
දෙතනගලට කඳුවලට දකුණු පසට වන්නටය. මේ කදු වැටි දෙක අතරින් සුන්දර දිය පහරක් ගලා
ගෙන ගියේය.
(ගන මීදුම නිසා අපට මෙවන් දර්ශනයක් දක්නට නොලැබුනේය. මෙම ඡායාරූපය අන්තර්ජාලයෙන් උපුටා ගත්තකි)
අපගේ මූලික අරමුණ දෙතනගල තරණය
බැවින් ගම්වැසියන් පෙන්වූ මග දිගේ ගමන් කිරීමට පටන් ගත්තෙමු. ගමනේ මුල් අධියර තේ
වත්තක් මැදින්ය.
ඉක්මනින්ම තේ වත්ත අවසන් වූ අතර රූස්ස ගසින් පිරුනු වනාන්තරයක් තේ වත්තට මායිම්ව පිහිටා තිබුනේය. අපේ මාර්ගය වැටී තිබුනේ ඒ හරහායි.
මේ දිනවල වරින් වර ඇදහැලෙන වර්ෂාව නිසා තරමක තෙත් ගතියක් පෙන්වූ වනය තුල අපගේ තනි නොතනියටදෝ කූඩැල්ලන් බුරුතු පිටින් සිටියේය. තරමක් දුශ්කර වූ නැග්මක් සහිතවූ අඩි පාරක ගමන් කල අපි සවස 3න පමණ වන විට පළමු කඳු මුදුනට ලගා වූයෙමු. අප ගමන ආරම්භ කල මාරතැන්න ගම්මානයේ සිට බලන කල අප පැමිණ සිටින්නේ වම්පස කඳු මුදුනටයි. හාත්පස දක්නට ලැබෙන දර්ශනය කෙතරම් චමත්කාරජනකදැයි කීමට අපට නොහැකි වූයේ අප වටකර සිටි ගන මීදුමට පින්සිඳුවන්නටය.
නමුත් ඉතාමත් සුලු මොහොතකට හෝ දකුණු පස කඳු මුදුනේ දර්ශනයක් නොපෙන්වා නොසිටින්නට තරම් මීදුම අකාරුණික නොවූයේය.
මෙබදු චාරිකාවලදී දීවා ආහාරය වන චොකලට් බිස්කට් මේ අවස්ථාවේදීද අපට පිහිට වූයේය. වෙනසකට තිබුනේ ඒ අතරට පෙති බදින ලද මයියොක්කා එකතු වීමයි.
ඉක්මනින්ම තේ වත්ත අවසන් වූ අතර රූස්ස ගසින් පිරුනු වනාන්තරයක් තේ වත්තට මායිම්ව පිහිටා තිබුනේය. අපේ මාර්ගය වැටී තිබුනේ ඒ හරහායි.
මේ දිනවල වරින් වර ඇදහැලෙන වර්ෂාව නිසා තරමක තෙත් ගතියක් පෙන්වූ වනය තුල අපගේ තනි නොතනියටදෝ කූඩැල්ලන් බුරුතු පිටින් සිටියේය. තරමක් දුශ්කර වූ නැග්මක් සහිතවූ අඩි පාරක ගමන් කල අපි සවස 3න පමණ වන විට පළමු කඳු මුදුනට ලගා වූයෙමු. අප ගමන ආරම්භ කල මාරතැන්න ගම්මානයේ සිට බලන කල අප පැමිණ සිටින්නේ වම්පස කඳු මුදුනටයි. හාත්පස දක්නට ලැබෙන දර්ශනය කෙතරම් චමත්කාරජනකදැයි කීමට අපට නොහැකි වූයේ අප වටකර සිටි ගන මීදුමට පින්සිඳුවන්නටය.
නමුත් ඉතාමත් සුලු මොහොතකට හෝ දකුණු පස කඳු මුදුනේ දර්ශනයක් නොපෙන්වා නොසිටින්නට තරම් මීදුම අකාරුණික නොවූයේය.
මෙබදු චාරිකාවලදී දීවා ආහාරය වන චොකලට් බිස්කට් මේ අවස්ථාවේදීද අපට පිහිට වූයේය. වෙනසකට තිබුනේ ඒ අතරට පෙති බදින ලද මයියොක්කා එකතු වීමයි.
දිවා ආහාරයෙන් පසුව දෙවන කඳු මුදුන බලා ගමන් ඇරඹුවෙමු.දෙවන කඳු මුදුන
පිහිටා තිබුනේ පලමු කඳු මුදුනට බටහිර දෙසට වන්නටය. පළමු කඳු මුදුනේ සිට මද දුරක් පහලට බැස අඩි පාර
දෙකට බෙදෙන ස්ථානයකින් නැවත ඉහලට ගමන් කිරීමෙන් දෙවන කඳු මුදුනට ලගා විය හැකි විය.
දෙවන කඳු මුදුන කරා දිවෙන පාර කලෙකින් කිසිවෙකුත් බාවිතා නොකරන ලද්දකි. අඩි පාරක
සේයාවක් යන්තමට වාගේ සොයා ගත් අපි මාලිමාවද බාවිතා කරමින් දෙවන කඳු මුදුනට ලගා
වූයෙමු. මෙහි කඳු මුදුන ගස් කොලන් වලින් පිරී තිබුනේය. වට පිටාව නෙපෙනන තරමට මීදුමද
දැඩිවූ අතර මෙම කඳු මුදුනේ සිට නම් මීදුම රහිත දිනයකදී වුවද අවට බැලීමට නොහැකි
තරමට ගස් වැවී තිබේ.
එම කඳු මුදුනේ සිට නැවත පාර දෙකට බෙදුන ස්ථානය දක්වා වූ මාර්ගය තරමක දුශ්කර කාර්යයක් වූයේය. කෙසේ හෝ සවස 5 පමණ වන විට අප අඩි පාර දෙකට බෙදෙන ස්ථානය වෙත පැමිනියෙමු. මේ වන විට අප සතුව පැවති ජල ප්‍රමාණය ශ්‍රීඝ්‍රයෙන් අවසන් වෙමින් පැවති අතර මෙතෙක් ගමනේ කිසිඳු ආකාරයක ජලය පිළිබද හෝඩුවාවක්ද නොවීය. අප කඳවුරු බදින්නට තෝරා ගත් බිම පිහිටා තිබුනේ කන්දේ මැද හරියට වන්නටය. එය පෙර කිසිවකු විසින් කඳවුරු බිමක් ලෙස භාවිතා කළ ස්ථානයකි. ඒ අසලින් දිය පහරක් ගලා යන්නට ඇතැයි සිතිය හැකි තරමක ගැඹුරු කානුවක් (මිනිස් දෑතින් කපන ලද්දැකයි සිතිය හැකි කානුවක්) පිහිටා තිබුනේය. බොහෝ කලකට පෙර නම් එය ජලයෙන් පිරී පවතින්නට ඇත. අප අවසානයේ තීරණය කලේ එම ස්ථානයේ කඳවුරු බැද ගැනීමටත් කිහිප දෙනෙකු එම කාණුව දිගේ ඉහලට ජලය සොයා යෑමටත්ය.
එම කඳු මුදුනේ සිට නැවත පාර දෙකට බෙදුන ස්ථානය දක්වා වූ මාර්ගය තරමක දුශ්කර කාර්යයක් වූයේය. කෙසේ හෝ සවස 5 පමණ වන විට අප අඩි පාර දෙකට බෙදෙන ස්ථානය වෙත පැමිනියෙමු. මේ වන විට අප සතුව පැවති ජල ප්‍රමාණය ශ්‍රීඝ්‍රයෙන් අවසන් වෙමින් පැවති අතර මෙතෙක් ගමනේ කිසිඳු ආකාරයක ජලය පිළිබද හෝඩුවාවක්ද නොවීය. අප කඳවුරු බදින්නට තෝරා ගත් බිම පිහිටා තිබුනේ කන්දේ මැද හරියට වන්නටය. එය පෙර කිසිවකු විසින් කඳවුරු බිමක් ලෙස භාවිතා කළ ස්ථානයකි. ඒ අසලින් දිය පහරක් ගලා යන්නට ඇතැයි සිතිය හැකි තරමක ගැඹුරු කානුවක් (මිනිස් දෑතින් කපන ලද්දැකයි සිතිය හැකි කානුවක්) පිහිටා තිබුනේය. බොහෝ කලකට පෙර නම් එය ජලයෙන් පිරී පවතින්නට ඇත. අප අවසානයේ තීරණය කලේ එම ස්ථානයේ කඳවුරු බැද ගැනීමටත් කිහිප දෙනෙකු එම කාණුව දිගේ ඉහලට ජලය සොයා යෑමටත්ය.
තරමක වේගයෙන් පහළට ගමන් කළ අපට කඳවුරු බිම හමුවන විට සවස 6 පමන වන්නට ඇත. ජලය සොයා පිටත් වුනේ මම, ඉන්දු හා ලසන්ත අයියාය. හිස්ව තිබූ ජල බෝතල් සියල්ලම කූඩාරම් මල්ලකට දමා ගත් අපි විදුලි පන්දමේ ආලෝකයෙන් ජලය සොයා පිටත් වුනෙමු. ජලය සොයා අප ගමන් කලේ එක් පසෙක දල බෑවුමක්ද. අනෙක් පස දල නැග්මක් සහිත කන්දකටද මැදිවූ අඩි 5ක් පමණ පළල වූ තීරුවකිනි. කන්දට ආසන්නයෙන් පෙර කී කානුව කපා තිබූ අතර එම කානුව ගන කොල තට්ටුවකිනුත් එරෙන සුලු ස්භාවයකිනුත් යතු වූ නිසා අප බෑවුමට ආසන්නයෙ වූ පටු මාර්ගයේ ගමන් කලෙමු. මඳ දුරකදීම ජලය පිළිබද හෝඩුවාවක් අසන්නට ලැබුනේය. ඒ දිය ඇල්ලක ශබ්දයක්ය. මිටර් 500ක පමණ දුරක් ගිය විට අපට ජලය හමුවුනේය.
කඳුවැටියේ බඳ වටා ගලා යන දිය පහරක් එම ස්ථානයෙදී කන්දෙන් පහලට ගමන් කරන්නට පටන් ගනී. කඳවුරු බිම අසලින් කපා ඇති කානුව සෑදු මිනිසුන්ගේ අභිප්‍රාය වන්නට ඇත්තේ කන්දේ අනෙක් පසට ජලය ගෙනයාමයි. නමුත් විය යුතු පරිද්දෙන්ම මෙවරද සොභාදහමට මිනිසා පරාජය වී තිබුනේය.
අප නැවත කඳවුරට එන විට කූඩාරම් සකසා
ගිනිමැලයක්ද දල්වා තිබුනේය. අප ගෙනා වතුරෙන් කෝපි සෑදිමේ කාර්යය තාරක බාරගත් අතර.
චින්තා ඒ වන විටද අල පුලුස්සමින් සිටියේය.
පරිප්පු සෑදීම දිනුක විසින් බාරගෙන තිබුනේය. පාන් පරිප්පු සහ සීනි සම්බෝල අද රාත්‍රී ආහාර වේලට අයත්ය. රාත්‍රී 8ට පමණ වන විට ආහාර ගත් අපි සිහින් පොදයක් වැටෙන්නට වු බැවින් කූඩාරම් තුලට රිංගා ගත්තේ නිදා ගැනීමටය. වැස්ස ටිකින් ටික වැඩි වූ අතර කූඩාරම යටින් ජල පහරක් ගලා යන්නට වූයේ කූඩාරමේ බිම් රෙද්ද තෙත බරියම් කරමිනි. වැතිර නිදන්නට නොහැකි වූ නිසා අපි පිටට පිට හේත්තු කරගෙන වාඩි වී සිංදු කියන්නට පටන් ගත්තේය. සිංදු කවි කරමින් කවි කතා කරමින් එකා දෙන්නා නින්දට වැටුනු අතර බිම් රෙද්දේ තෙත් බවද නොතකා වැතිර නිදා ගත්තේය. වර්ෂාව අවසන් වන විට මධ්‍යම රාත්‍රිය පසුවී තිබූ අතර ගිනි මැළයේ ගිනි පුලිගු ඒ වන විටද යන්තමින් දැල්වෙමින තිබුනේය. දිනුක හා ඉන්දු නැගිට ගොස් ගිනි මැළය දැල්වූ අතර එකා දෙන්නා ගිනිමැළයේ පහස සොයා තෙතබරියම් වූ කූඩාරමෙන් නැගට ආවේය. පාන්දර 2ක පමණ වන විට අහසේ තරු පායා තිබූ අතර, නැවත වැස්සක් නොවැටේවිය යන සිතුවිල්ලෙන් අප තෙත ඇඳුම් මාරු කලෙමු. වියළි ඇදුම් ඇඳ ගිනි මැලය වටේ වාඩි වී සිටින අපට ඊළගට අවශ්‍ය වූයේ කෝපි කෝප්පයක් තොල ගෑමටයි. සවස් වරුවේ ගෙන ආ ජලය ඒ වන විටද අවසන්ව තිබූ අතර මමත් ලසන්ත අයියාත් නැවත වරක් දිය පහර සොයා ගමන් කලෙමු. කෝපි සාදා අවසන් වන විට කිහිප දෙනෙකු කූඩාරමට වි නින්දට ගොස් තිබූ අතර ඉතිරි අපි කිහිප දෙනා කෝපි කෝප්ප දෙක තුන බැගින් බිව්වෙමු. කූඩාරමට රිංගා ගත්තවුන් කූඩාරම බදු ගෙන තිබූ නිසා මම,ඉන්දු , දිනුක, ලසන්ත අයියා හා සුරංග අයියා ගිනි මැලය වටේ වාඩි වී වල් පල් දොඩවමින් රැය පහන් කලෙමු.
පරිප්පු සෑදීම දිනුක විසින් බාරගෙන තිබුනේය. පාන් පරිප්පු සහ සීනි සම්බෝල අද රාත්‍රී ආහාර වේලට අයත්ය. රාත්‍රී 8ට පමණ වන විට ආහාර ගත් අපි සිහින් පොදයක් වැටෙන්නට වු බැවින් කූඩාරම් තුලට රිංගා ගත්තේ නිදා ගැනීමටය. වැස්ස ටිකින් ටික වැඩි වූ අතර කූඩාරම යටින් ජල පහරක් ගලා යන්නට වූයේ කූඩාරමේ බිම් රෙද්ද තෙත බරියම් කරමිනි. වැතිර නිදන්නට නොහැකි වූ නිසා අපි පිටට පිට හේත්තු කරගෙන වාඩි වී සිංදු කියන්නට පටන් ගත්තේය. සිංදු කවි කරමින් කවි කතා කරමින් එකා දෙන්නා නින්දට වැටුනු අතර බිම් රෙද්දේ තෙත් බවද නොතකා වැතිර නිදා ගත්තේය. වර්ෂාව අවසන් වන විට මධ්‍යම රාත්‍රිය පසුවී තිබූ අතර ගිනි මැළයේ ගිනි පුලිගු ඒ වන විටද යන්තමින් දැල්වෙමින තිබුනේය. දිනුක හා ඉන්දු නැගිට ගොස් ගිනි මැළය දැල්වූ අතර එකා දෙන්නා ගිනිමැළයේ පහස සොයා තෙතබරියම් වූ කූඩාරමෙන් නැගට ආවේය. පාන්දර 2ක පමණ වන විට අහසේ තරු පායා තිබූ අතර, නැවත වැස්සක් නොවැටේවිය යන සිතුවිල්ලෙන් අප තෙත ඇඳුම් මාරු කලෙමු. වියළි ඇදුම් ඇඳ ගිනි මැලය වටේ වාඩි වී සිටින අපට ඊළගට අවශ්‍ය වූයේ කෝපි කෝප්පයක් තොල ගෑමටයි. සවස් වරුවේ ගෙන ආ ජලය ඒ වන විටද අවසන්ව තිබූ අතර මමත් ලසන්ත අයියාත් නැවත වරක් දිය පහර සොයා ගමන් කලෙමු. කෝපි සාදා අවසන් වන විට කිහිප දෙනෙකු කූඩාරමට වි නින්දට ගොස් තිබූ අතර ඉතිරි අපි කිහිප දෙනා කෝපි කෝප්ප දෙක තුන බැගින් බිව්වෙමු. කූඩාරමට රිංගා ගත්තවුන් කූඩාරම බදු ගෙන තිබූ නිසා මම,ඉන්දු , දිනුක, ලසන්ත අයියා හා සුරංග අයියා ගිනි මැලය වටේ වාඩි වී වල් පල් දොඩවමින් රැය පහන් කලෙමු.
උදෑසන 6 පමණ වන විට නිදා සිටින්නවුන් අවධි
කල අපි, උදෑසන ආහාරය සෑදීම ඔව්නට බාර දී නිදන්නට උත්සාහ කලෙමු. කෑකෝ ගසමින් ආහාර
පිසින ඔවුන්ගේ ශබ්දය නිසා අපට නිදා ගන්නට හැකි වූයේ විනාඩි 5ක් පමණ කාලයක් වන්නට
ඇත.
උදෑසන ආහාරය ලෙස නූඩ්ල්ස් සමඟ සීනි නැති
කිරි තේ ලැබුනේය. අප සීනි ගෙන ආවේ වේල් දෙකකට පමනක් වන අතර. පාන්දර බිව් කෝපි නිසා
සිනි අවසන්ව තිබුනේය. පෙරදින ඉතිරිව තිබූ පාන් ගින්නට අල්ලා කර කර ගත්විට ඒ සමග
සීනි නැති තේ බීම එතරම් අමාරු නැත.
අප කඳවුරු බිමෙන් පිටත් වන විට පෙරවරු 9 පමණ
වන්නට ඇත.සියල්ල හොදින් පිරිසිඳු කොට, පොලිතින් හා කුණු කසල සියල්ල පුලුස්සා දමා
ගින්න හොඳින් නිවා දමා යන්නට අප අමතක නොකලේය.
ආපසු ගමන සිදුවන්නේ අප ජලය ලබා ගත් දිය පහරේ පහලට ගමන් කිරීමෙන්ය. අප
උපකල්පනය කලේ මේ දිය පහර හා කඳු වැටි දෙක
අතරින් ගලා යන අපට පහලදී හමූවූ දිය පහර එකක්
කියාය. ඒ උපකල්පනය වැරදුනේ නැත. දිය පහර දිගේ පහලට ගමන් කිරීම මුලදී එතරම් අසීරු නොවුනත් පහලට යන්නට යන්නට හමුවන සෘජු බෑවුම් සහිත දිය
ඇළි තරණය අපහසු විය. අවස්ථා කීපයකදී එවැනි
ස්ථානයන් අතහැර වනයට රිංගා රවුමක් දිය පහර වෙත නැවතත් ගමන් කලෙමු. එක් අවස්ථාවකදී එවන් දුශ්කර දිය ඇල්ලකදී මා කඹයක ආධාරයෙන් පහලට බැස ගත් අතර ඒ බැසීමේදී ජලපහරේ
වේගය නිසා මා සම්පූර්ණයෙන්ම තෙමුණු අතර වූ
අතර පිටේ එල්ලා ගෙන සිටි බෑගයද දියබත් විය.
හොදින් පොලිතින් මලුවල දමා තිබූ නිසා ජංගම දුරකථනය හා කැමරාවලට හානියක් වූයේ නැත. නමුත් එවන් උපකරණ ප්‍රවේසම් කරගත යුතු නිසාම චින්තා හැර අන් කිසිවකු කඹයෙන් ඇල්ල පහලට බැස්සේ නැත. පහලට යත්ම ගමන අතිශය දුශ්කර වූ අතර ඇල්ල දෙපස වූ වනයද මිනිස් පහසින් දූෂණය නොවූ අතිශය ප්‍රාථමික වනයක ලක්ෂණ පෙන්නුම් කලේය. වනය හරහා ගමන් කල සමහර අවස්ථාවන් වලදී ඉදිරියෙන් ගමන් කරන්නා නෙපෙනෙනෙ තරමට ගනව වැඩුනු ශාක එහි බහුල වූයේය. කෙසේ හෝ අතිශය දුශ්කර ගමනකින් පසුව අප වනයෙන් පිටතට එනවිට සවස 2 පසුවන්නට ඇත
හොදින් පොලිතින් මලුවල දමා තිබූ නිසා ජංගම දුරකථනය හා කැමරාවලට හානියක් වූයේ නැත. නමුත් එවන් උපකරණ ප්‍රවේසම් කරගත යුතු නිසාම චින්තා හැර අන් කිසිවකු කඹයෙන් ඇල්ල පහලට බැස්සේ නැත. පහලට යත්ම ගමන අතිශය දුශ්කර වූ අතර ඇල්ල දෙපස වූ වනයද මිනිස් පහසින් දූෂණය නොවූ අතිශය ප්‍රාථමික වනයක ලක්ෂණ පෙන්නුම් කලේය. වනය හරහා ගමන් කල සමහර අවස්ථාවන් වලදී ඉදිරියෙන් ගමන් කරන්නා නෙපෙනෙනෙ තරමට ගනව වැඩුනු ශාක එහි බහුල වූයේය. කෙසේ හෝ අතිශය දුශ්කර ගමනකින් පසුව අප වනයෙන් පිටතට එනවිට සවස 2 පසුවන්නට ඇත
මාර තැන්න ගම්මානයට පැමිණි අපි දිය පහරේ
සුදුසු ස්ථානයකින් දිය නා ගත්තෙමු. ආපසු ගමනට සුදුසු ලෙස සැරසුණ අපි,තාර දැමූ පාරක් දිගේ බස් නැවතුම් පලක් සොයා ගමන් ගත්තෙමු. අප බලංගොඩ නගරයට එන විට සවස 6 පමණ වන්නට ඇත. බලංගොඩ සිට පැල්මඩුල්ලටත් පැල්මඩුල්ලේ සිට කලුඅග්ගල දක්වාත් එතැන් සිට මහරගම දක්වාත් බස් රථ 3ක සේවය ලබා ගෙන රිදුම් දෙන දෙපා වලින් යුතුව නමුත් සතුටින් විසිර ගියෙමු.
ඡායාරූප සඳහා අනුග්‍රහය චින්තක, ඉන්ද්‍රරාජ්, ලසන්ත, සුරංග
බුකියේ ඡයාරූප ඇල්බම් චින්තක, ඉන්ද්‍රරාජ්, ලසන්ත, සුරංග
මග පෙන්ව! බ්ලොග් අඩවිය ලක් විස්කම්
